شیراز

شیراز مرکز
استان فارس در جنوب غربی
ایران است و بیش از هزار سال است که مرکز مهم داد و ستد میباشد. ناحیه‌ شیراز از زمان‌های‌ قدیم‌ دارای‌ اهمیت‌ و اعتبار بوده‌ و نام آن اولین بار در الواح
ایلامی متعلق به 4000 سال پیش آورده شده است. در دوره
زنديه و در دوره کوتاهی در زمان سلطنت سلسله صفاریان شیراز پایتخت ایران و همچنین در آغاز سلطنت سلسله قاجاریه به عنوان مرکز جنوب کشور بوده است. در قرن سیزدهم میلادی بعلت ذوق و هنر حکمرانان آن، شیراز به مرکز فرهنگ و هنر ایران تبدیل شد. این شهر دارای جاذبه های توریستی فراوانیست و به عنوان شهر شعر، شراب و گل معروف است.

تاریخ
اولین بار نام شیراز در لوح گلی ایلامی متعلق به 4000 سال پیش آورده شده است. در این لوح شیراز، "Tiraziš" نامیده شده است که در فارسی باستان "شیرازیش" تلفظ میگردیده است. همچنین نام شیراز در مهرهای رسی ساسانیان، مکشوفه در شرق شیراز بچشم میخورد. در کتیبه های میخی کشف شده در تخت جمشید نیز نام شیراز آورده شده است. شیراز شهر مهمی در دوره هخامنشیان بوده است





















پس از حمله اعراب به ایران و انحطاط شهر استخر، اهمیت شهر استخر به شیراز منتقل شد. در قرن چهارم و پنجم هجری قمری سلسله آل بویه فارس، شیراز را به پایتختی برگزیدند و مساجد، قصرها، کتابخانه و حصاری در آن بنا نمودند. در حمله چنگیز خان مغول، شیراز از تخریب و قتل عام در امان ماند چرا که حکمرانان محلی به پرداخت مالیات به مغولان رضایت دادند. شیراز همچنین از قتل عام تیمور نیز در امان ماند زیرا شاه شجاع، فرماندارفارس تسلیم شد.
در قرن سیزدهم میلادی، بدلیل رونق علم، فرهنگ و هنر، شیراز به دارالعلم مشهور شد. تعداد زیادی از شاعران، صوفیان و فیلسوفان مشهور ایرانی در شیراز متولد شده اند که سهم مهمی در به شهرت رسانیدن شیراز داشته اند. از بین انها میتوان سعدی،حافظ، روزبهان و ملا صدرا را نام برد. در دوره صفویه و حکومت شاه عباس، شیراز تحت زمام قلی خان دارای رونق بود و وی بناهای با شکوهی در شیراز ساخت. پس از حمله افغانها به ایران و سقوط صفویه ، دوران نزول شیراز آغاز گشت و سپس با شورش حکمرانان محلی در دوره افشاریان بر علیه نادر شاه، این وضع بدتر گشت. نادر شاه سپاهی را روانه شیراز کرد و شهر پس از چندین ماه محاصره سقوط کرد. پس از این حمله بسیاری از بناهای با شکوه شیراز از بین رفت و جمعیت شیراز به 50000 نفر، یعنی ربع جمعیت قرن پیش از آن تنزل یافت.
شیراز باز بسرعت رونق یافت.کریم خان زند شیراز را بعنوان پایتخت سلطنت خود برگزید. وی با استخدام 12000 کارگر، اقدام به ساخت قلعه ای در مرکز شهر و خندقی دورتادور شهر نمود. وی همچنین به ساخت حمام،آب انبار و بازار اقدام نمود. در دوره زندیه همچنین شیراز دارای سیستم آبیاری و زهکشی گردید. پس از کریم خان، جانشینان وی موفق به حفظ سلسله زندیه نشدند و پس از روی کار آمدن قاجارها، آقا محمد خان قاجار پایتخت را به تهران منتقل نمود. در دوره قاجاریه نیز شیراز از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و حکمرانی شیراز همواره بعنوان امتیاز ویژه ای بوده که به حکمرانان داده میشده است. بسیاری از باغها و ساختمانهای شیراز در این دوره ساخته شده است. در تاریخ دوم سال 1223 هجری شمسی محمد علی شیرازی ملقب به باب در خانه ای در شیراز، اعلام نمود که فرستاده ویژه خداوند است و به همین منظور شیراز از شهرهای مقدس بهاییان است.
مدرنسازی شیراز از دوره پهلوی آغاز گشت. در این دوره چندین بیمارستان،دانشگاه و کارخانه در شیراز ساخته شد که مهمترین آنها را بترتیب میتوان بیمارستان نمازی ،دانشگاه شیراز و پالایشگاه نفت شیراز دانست. شیراز اولین شهری در ایران است که به سیستم لوله کشی آب آشامیدنی مجهز شد.
پس از انقلاب، احیا و مرمت آثار تاریخی مورد توجه قرار گرفته است که از مهمترین کارهای انجام گرفته میتوان به احیای ارگ کریم خان، مرمت و بازسازی آرامگاه خواجوی کرمانی و دروازه شیراز، حمام وکیل و حافظیه اشاره نمودجغرافیا

















شیراز در ارتفاع ۱۴۸۶ متری از سطح دریا در دامنه ‌کوههای دراک ، بمو ، سبز پوشان، چهل مقام و باباکوهی (رشته‌کوه زاگرس) و در فاصله‌ ۹۱۹ کیلومتری‌ جنوب تهران واقع‌ شده‌ است. شیراز با جمعیت ۱٬۷۲۷٬۳۳۱ در سال ۱۳۸۵ چهارمین شهر پرجمعیت ایران است. این شهر دارای آب و هوای معتدلی است. یک رود فصلی از وسط شهر عبور میکند که به رودخانه خشک معروف است و تنها در فصل زمستان و بهار آب دارد. این رود به دریاچه مهارلو واقع در جنوب شرقی شیراز میریزد.


[شهر شیراز به ۸ منطقه شهری تقسیم شده است که هر منطقه دارای یک شهرداری منطقه‌ایست.
کشاورزی همواره بخش مهمی از اقتصاد شیراز و حومه آن بوده است که دلیل آن فراوانی آب در این منطقه نسبت به بیابانهای اطراف است. تولیدات کشاورزی این شهرستان عبارتند از: انگور، نارنج، خرمالو، ازگیل، شلیل، انابرنج، گندم. این شهر در تولید فرش و گل نیز معروف است. شیراز یکی از سه قطب صنایع دستی ایران است. پروفسوردن کروکشند(Dan Cruickshank) در سال 2005 فرش شیراز را در میان 80 گنج جهان معرفی نمود.




















صنایع مهم شیراز عبارتند از : صنایع الکترونیک، پالایشگاه نفت، مجتمع پتروشیمی، کارحانه سیمان، صنایع لاستیک سازی، صنایع نساجی
شهرک صنعتی بزرگ شیراز نیز صنایع کوچک و متوسط بسیاری را در خود جای داده است.
شیراز همچنین مرکز مهم بازرگانی در جنوب ایران است و چندی است که ساخت مجتمعهای عظیم تجاری و مراکز بورس کالاهای مختلف در آن رونق گرفته است.






















شیراز به شهر شعر، شراب، باغ و گل و بلبل معروف است. باغ در فرهنگ ایرانیان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و شیراز از قدیم به داشتن باغهای بسیار و زیبا مشهور بوده است. برای مثال شیراز از دوران باستان باغ‌های انگور فراوانی داشته و همین باعث شهرت جهانی شراب شیراز در دنیا شده است. امروزه بیشتر باغهای این شهر در شمال غربی شهر و در مناطق قصر دشت، چمران و معالی آباد واقع شده‌ اند. تعدادی از باغهای شیراز از لحاظ تاریخی بسیار حایز اهمیت هستند و به عنوان مراکز مهم توریسیتی بشمار می آیند. معروفترین این باغها میتوان از باغ ارم، باغ عفیف آباد، باغ دلگشا و باغ جهان نما نام برد.
سوغاتهای عمده شیرازآبلیمو، آبغوره و بهار نارنج می باشند و معروفترین خوردنی شیراز فالوده شیرازی است.
شیراز نقش ویژه ای در فرهنگ ایران دارد و شاعران بسیاری از این دیار برخاسته اند. از میان آنها سعدی و حافظ شهرت جهانی دارند. آرامگاه این دو شاعر یزرگ همواره پذیرای جهانگردان بسیاری از سراسر جهان است. از دیگر شاعران معروف شیرازی میتوان به اهلی شیرازی، شوریده شیرازی( شاعر روشندل شیرازی) و وصال شیرازی اشاره نمود. از دانشمندان بزرگ شیرازی نیز میتوان به قطب الدین شیرازی اشاره نمود.
شیراز همچنین مقصد گردشگری بسیاری از ایرانیان میباشد و هرساله پذیرای صدها هزار مسافر، بخصوص در ایام نوروز است.برخی از جاهای دیدنی شهر شیراز که به گردشگران ایرانی و خارجی توصیه می‌شود، عبارتند از:
,حافظیه ,باغ دلگشا,باغ ارم, نارنجستان قوام,باغ عفیف آبادباغ جهان نما, آرامگاه سعدی
حافظیه
باغ دلگشا
باغ ارم
نارنجستان قوام
باغ عفیف آباد
باغ جهان نما
آرامگاه سعدی
ارگ کریم خان
آستانه
شاهچراغ
محله سنگ سیاه و آرامگاه سیبویه
دروازه قرآن
بازار وکیل
مسجد وكيل
مسجد مشیر
مسجد جامع عتیق
مسجد نصیر الملک
مسجد نو (شهدا)
آرامگاه ابن سیبویه
حمام وکیل
آرامگاه خواجوی کرمانی
بقعهٔ هفت تنان
بقعهٔ چهل تنان
موزهٔ پارس و عمارت کلاه فرنگی
ساعت گل
موزه تاریخ طبیعی دانشگاه شیراز
آرامگاه بابا کوهی
سرای مشیر
کلیسای ارامنه