شعر دهه هفتاد

شعری که از آن به عنوان شعر دهه هفتاد نامبرده می شود،شامل طیفی از آثار شاعرانی است که از اواخر دهه 60 و یا اوایل دهه هفتاد نوشتن و انتشار اشعارشان را آغار کردند.این جریان شعری متعاقب تغییرات بنیادین در حوزه ی مسائل سیاسی و اجتماعی در اواخر دهه ی شصت رخ می دهد و تکثر گرایی مطرح در اندیشه های دینی و مردم سالاری سیاسی بدان انگیزه می دهد . شعر مضمون گرای دهه های چهل و پنجاه در دهه ی هفتاد به نوعی تعدیل می شود و زبان و بازی های زبانی در این شعر نقش پر رنگ تری به خود می گیرد .به طور کلی در این نوع شعری کلان نگری در ابعاد معرفتی و فلسفی جای خود را به تفرد می بخشد و فضای شعر به خواننده اجازه می دهد که به تاویل و تفسیرهایی شخصی دست پیدا کند . صور خیال و به ویژه استعاره از بسیاری از شعرهای شاعران این جریان حذف و به جای آن عناصر عینی پیرامون شاعر به عنوان دال و نه مدلول در اختیار خواننده قرار می گیرد تا نیمه ی دیگر شعر در ذهن او ساخته شود